1:32 μ.μ.
Ο Σέρβος τεχνικός παραδέχθηκε στην ισπανική εφημερίδα πως δεν περίμενε πως θα μείνει τόσα πολλά χρόνια στην Αθήνα (έχει κλείσει αισίως τα 12), γιατί δεν μαθαίνει ελληνικά, αλλά και γιατί δεν σκέφτεται το ενδεχόμενο επιστροφής του στο ισπανικό πρωτάθλημα. Αναλυτικά τα όσα είπε...
Για το γεγονός πως δεν έχει μάθει να μιλάει ελληνικά: «Είναι μια συνειδητή επιλογή. Στην Αθήνα κυκλοφορούν 14 αθλητικές εφημερίδες. Αν γνώριζα ακριβώς τι γράφουν, το πιο πιθανό είναι να τρελαινόμουν! Έτσι νιώθω προστατευμένος, αφού ό,τι κι αν γράφεται στον Τύπο δεν με επηρεάζει καθόλου».
Για το εάν θα επέστρεφε στην Ισπανία: «Ποτέ στην καριέρα μου δεν συζητάω με άλλη ομάδα όταν έχω συμβόλαιο. Αυτή τη στιγμή δεσμεύομαι με συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό, οπότε δεν πρόκειται να μιλήσω με καμία ομάδα. Σε αυτό το επάγγελμα δεν είναι εύκολο να σχεδιάσεις το μέλλον. Όταν είχα υπογράψει στη Χοβεντούτ, είχα σκεφτεί πως θα μείνει για πολύ καιρό εκεί. Έφυγα, όμως, ένα χρόνο μετά. Το αντίθετο συνέβη στην Αθήνα. Πίστευα ότι θα μείνω για λίγο, αλλά είμαι ήδη 12 χρόνια εδώ και συνεχίζω. Απολαμβάνω την ομάδα, την πόλη, τους οπαδούς...».
Για όσους λένε πως το φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας είναι μία διοργάνωση τεσσάρων ομάδων, στην οποία κερδίζει πάντα ο Ομπράντοβιτς: «Κατ' αρχάς, δεν κερδίζω πάντα. Έχω χάσει αρκετά φάιναλ φορ, σε κάποια μάλιστα δεν καταφέραμε καν να προκριθούμε. Το πιο σημαντικό είναι να πιστεύεις στις δυνατότητές σου. Να μην ενθουσιάζεται εύκολα, αλλά και να μην κινδυνολογείς ύστερα από κάθε ήττα»
Για το μέντορά του: «Με όλους όσοι δούλεψα, ακόμα κι όταν ήμουν παίκτης, πήρα κάτι. Με θυμάμαι να σημειώνω κάθε άσκηση που κάναμε, να προσπαθώ να καταλάβω γιατί την κάναμε. Το σημείο «κλειδί» στην καριέρα μου ήταν η άφιξη του Νίκολιτς, ενός ιδιοφυούς ανθρώπου, ο οποίος ήταν πολύ μπροστά από την εποχή. Ένα από αυτά που μου είπε ήταν ότι ο προπονητής μαθαίνει από τους παίκτες. Όταν πήγα στη Χουβεντούτ, αμέσως κατάλαβα πως δεν μπορούσα να δουλέψω όπως στην Παρτιζάν. Μόνο ένας χαζός δεν μπορεί να αλλάξει».
Για το εάν τον κουράζει το μπάσκετ: «Ποτέ! Κάθε καλοκαίρι κάνω ένα μήνα διακοπές. Πηγαίνω στο σπίτι μου στην Αλέγια, αλά από τη δεύτερη ημέρα αναζητώ κάποιον να μιλήσω για μπάσκετ. Ή, έστω, να δω βίντεο. Έχω την τύχη να κάνω αυτό που μου αρέσει περισσότερο. Όταν κερδίσαμε το φάιναλ φορ της Βαρκελώνης, έδωσα δύο ημέρες ρεπό στους παίκτες μου. Περίμενα, όμως, να επιστρέψω στη δουλειά σαν τρελός».
Για τους παίκτες-αστέρια που είχε στις ομάδες του: «Είχα πολλούς. Οι μεγάλοι παίκτες χαρακτηρίζονται έτσι λόγω της ικανότητας που έχουν να αντιδρούν σωστά στις κρίσιμες στιγμές».
Για το εάν τον πιο σημαντικό ρόλο παίζει το ταλέντο ή η δουλειά: «Και τα δύο... Το ταλέντο χωρίς δουλειά είναι ασήμαντο».
Posted in: ΜΠΑΣΚΕΤ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου